Powiat Tucholski

37

 
Obecni na posiedzeniu według listy obecności oraz zaproszeni goście: p. Krystyna Siniło – Skarbnik Powiatu, p. A. Myszka – Kierownik Specjalistycznego Ośrodka wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie, p. J. Hanczewska – Kierownik Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Tucholi.
Posiedzeniu przewodniczy Przewodniczący Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz członek Komisji Finansów i Gospodarki Pan Andrzej Myszkowski.
 
Tematyka posiedzenia:

1. Ocena pracy Specjalistycznego Ośrodka Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie w Tucholi.
   
2. Analiza materiałów sesyjnych i sprawy bieżące.
3. Wypracowanie stanowiska w sprawie funkcjonowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Tucholi.
4. Ocena realizacji:

• Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych,
• Programu Wyrównywania Szans Osobom Niepełnosprawnym,
• Koncepcji Zintegrowanego Systemu Pomocy Rodzinie i Dziecku.

 
Ad. 1
Przewodniczący Komisji Polityki Społecznej o Zdrowia powitał zebranych. Następnie komisja zapoznała się  z budynkiem ośrodka.  
Przewodniczący Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia poprosił o zabranie głosu Panią Aleksandrę Myszkę kierownika SOWDOPR.
p. A. Myszka – osoby przebywające w  ośrodku mają pełnię praw łącznie z opieką nad dziećmi. Do godziny 22.00 są na miejscu pracownicy, a po godz. 22.00 dyżury pełnią opiekunowie nocni. Jeżeli jest taka potrzeba, to opiekun nocny jest kontaktuje  się z pracownikiem, który może dokonać przyjęcia do ośrodka.
p. K. Koczwara – kto zajmuje się sprzątaniem pomieszczeń ośrodka?
p. A. Myszka  - cześć mieszkalną sprzątają klientki przebywające w ośrodku, natomiast pomieszczenia biurowe sprząta osoba zatrudniona na ½ etatu.
p. M. Mróz – jeżeli mieszkają tutaj matki z dziećmi, to dzieci uczęszczają tu do szkoły. Czy nie jest to zbyt oddalona lokalizacja? Czy Państwo załatwiacie szkołę dla dzieci? Jest tutaj informacja, o instytucjach, które skierowały osoby poszkodowane do ośrodka i jest wymieniony m. in. Tygodnik Tucholski. Jak to wygląda?
p. A. Myszka – szkołę dla dzieci załatwia matka, my informujemy ją o placówkach, gdzie się znajdują, ale matki robią to same, my ewentualnie pomagamy. Ośrodek np. zakupuje podręczniki, jeśli zachodzi taka potrzeba. Staramy się swoim działaniem spowodować, aby nasze klientki poczuły się odpowiedzialne za los swój i dzieci. Obserwujemy sytuację i piszemy raporty, jak osoba sobie radzi. Jeśli chodzi o instytucje, które kierują to w 50% jest to na wniosek kuratora, a reszta skierowana przez inne instytucje w tym 1 przypadek pokierowania osoby przez Tygodnik Tucholski.
p. M. Mróz – w materiale jest informacja, że z pomocy skorzystało 2611 rodzin i 576 osób, a w ośrodku przebywało 20 rodzin i 50 osób.
p. A. Myszka – zgadza się, że główną naszą działalnością jest pomoc psychologiczna i terapeutyczna dla ofiar przemocy, które zgłaszają się do nas. Prowadzenie hostelu to tylko wycinek działalności.
P. M. Mróz – o korzystających z ośrodka mówi Pani „klient”, dlaczego takie określenie?
p. A. Myszka  –  w pewnym sensie jest to klient, bo my świadczymy usługi na rzecz osób doznających przemocy, a takie określenie w żaden sposób nie piętnuje tej osoby i nie wskazuje jej problemu. Oczywiście w rozmowach zawodowych używa się innego słownictwa np. ofiara i oprawca, bo to określa jasno sytuację, ale nikt nie chciałby być nazwany ofiarą.
p. Z. Grugel – czy mężowie odwiedzają w tym miejscu swoje żony?
p. A. Myszka –  zdarzały się przypadki. W ciągu 3 lat działalności były 3 takie przypadki. Raz doszło do uszkodzenia pojazdu jednego z pracowników i sprawcy nie udało się wykryć. Pozostałe przypadki to panowie krążyli wokół ośrodka, ale wtedy interweniowała ochrona. Mężowie nie mają zwykle orzeczonego zakazu zbliżania się i nie można im tego zabronić, jednak najczęściej żony są wyciągane do miasta i tam spotykają się z małżonkami.  
p. Z. Grugel – jak znoszą dzieci takie sytuacje?
p. A. Myszka –  dzieci najczęściej są przestraszone na początku, choć czasem wręcz przeciwnie przytulają się do każdej osoby. Małe dzieci z czasem przyzwyczajają się i nie chcą wracać do domu, kiedy tutaj poczują się bezpieczne. Starsze dzieci tęsknią za domem, za ojcem. Trudniej im się zaklimatyzować.
p. A. Myszkowski – jak finansowany jest ośrodek?
p. A. Myszka –  całkowicie z dotacji Wojewody. W poprzednich latach środków wystarczało, a w tym roku środki zostały obcięte i jest ich za mało.
p. A. Myszkowski – czy my mamy wpływ na to skąd te osoby do nas trafiają, czy to ma jakiś wpływ na finansowanie, czy jest jakaś refundacja?
p. A. Myszka –  nie, wszystkie ośrodki mają takie same budżety i mogą się zwrócić do nas o pomoc osoby bez względu na miejsce zamieszkania. Czasami kobiety szukają miejsca odległego od miejsca zamieszkania, żeby skutecznie odizolować się od swego oprawcy. Dotarcie do nich  z miejscowości odległych jest często barierą finansową kosztów podróży.
p. S. Łangowski – czy zdarzają się przedłużenia pobytu?
p. A. Myszka –  zdarzają się, ale są to sytuacje wyjątkowe. Lepiej jest nie robić tego, gdyż klientki przyzwyczajają się do takiej sytuacji i trudniej im wtedy o samodzielność. Były sytuacje, gdzie najdłużej przedłużyliśmy pobyt, najdłużej o 1 miesiąc.
p. A. Myszkowski – ma wejść w życie nowa ustawa, która będzie pozwalała na eksmisję oprawcy z miejsca zamieszkania.
p. A. Myszka –  rzeczywiście ma wejść w życie taka ustawa. To by na pewno poprawiło sytuację ofiar przemocy. Dotychczas to ofiara ponosiła konsekwencje najdotkliwsze czyli opuszczała miejsce zamieszkania. To byłoby dobre rozwiązanie, jeśli okaże się skuteczne.
p. M. Mróz – czy jeżeli wejdzie w życie ta ustawa to zmieni to coś w działaniu ośrodka?
p. A. Myszka –  wpłynie na pewno na tą część działalności ośrodka związaną z zamieszkiwaniem klientek w ośrodku. Na pewno nie zmniejszy się zakres działalności terapeutycznej. Jednak ośrodek daje możliwość kobiecie ucieczki do innego miasta i w tym zakresie pewnie będzie zapotrzebowanie na tego typu usługi. Daje to również na ocenę możliwości poradzenia sobie matki w tej sytuacji, a także oceny sytuacji dzieci i możliwości podjęcia odpowiednich kroków przez np. nadzór kuratora lub umieszczenie dzieci w placówce, jeżeli zostanie stwierdzone, że dzieci są krzywdzone.
p. A. Myszkowski – jak to wygląda, jeśli chodzi o przygotowywanie posiłków? Jak wygląda życie tutaj mieszkanek.
p. A. Myszka –  mieszkanki otrzymują talony i dokonują zakupu produktów spożywczych. Pracownicy ośrodka obserwują działania i ewentualnie prowadzą rozmowy, gdy widzą, że działania te nie są właściwe. Jeśli chodzi o zwykłe dni pań tu przebywających, to część pracuje zawodowo i normalnie rano wychodzi do pracy, a jeśli nie pracuje wykonuje czynności tak jak w domu czyli gotuje, pierze, spędza czas z dziećmi, załatwia swoje sprawy w mieście. Jeśli chodzi o terapię to mamy przyjęte plany tygodniowe i pomiędzy zwykłymi zajęciami uczestniczą w terapii, lub np. przygotowują się do spraw sądowych w czym pomaga im radca prawny. Dzięki temu nabierają pewności siebie, bo wiedzą czego mogą się spodziewać. Radca prawny także pomaga w przygotowaniu pism i załatwieniu spraw klientkom.
p. A. Myszkowski – czy zdarzają się przypadki, że klientki nie wracają na noc?
p. A. Myszka –  nie było takiego przypadku. Stosujemy zasadę, że klientka wychodząc informuje nas kiedy wróci. Zdarza się, że z jakich przyczyn losowych ten powrót się opóźnia i wtedy czasami klientki informują telefonicznie, że będą później. Mamy zasadę, że informujemy policję, jeżeli klientka nie zgłasza się w ciągu 3 godzin od zadeklarowanego czasu powrotu. Staramy się nie robić niepotrzebnej paniki.
p. D. Gromowska – z Gminy Cekcyn 21 postępowań. Przez kogo są zgłaszane te sprawy? Czy przez policję?
p. A. Myszka –  w Gminie Cekcyn akurat policja nie ma takiego zwyczaju, żeby informować o naszej działalności. Zwykle jest to GOPS.
p. Z. Grugel – czy rodziny pomagają ofiarom w tych trudnych sytuacjach?
p. A. Myszka – zwykle trafiają do nas osoby, które na rodzinę nie mogą liczyć z różnych względów, bo np. z powodu swojej sytuacji kontakty z rodziną były zaniechane lub te kontakty wcale nie pomagały.
p. A. Myszkowski – ładny ten obiekt, ale jest tutaj dość mało miejsca.
p. A. Myszka –  prowadziliśmy rozmowy na ten temat z służbami wojewody, ale trudno powiedzieć czy byłoby możliwe uzyskanie środków finansowych na podjęcie działań w kierunku zwiększenia powierzchni ośrodka.
p. S. Łangowski – jak ocenia Pani skuteczność działań prowadzonych przez ośrodek?
p. A. Myszka – trudno to zmierzyć, jak we wszystkich działaniach w pomocy społecznej. Jest o proces długofalowy, a zmiany następują powoli, małymi krokami. Jesteśmy w stanie najbardziej pomóc tym, którzy sami się do nas zgłaszają i chcą coś zmienić w swoim życiu. Osoby skierowane  trudniej współpracują. Próbujemy zasiać ziarno, prowadzić edukację. Zmiany nie są z dnia na dzień. Jeśli stawia się odpowiedzenie granice i ma się odpowiednie podejście to praca ta daje dużą satysfakcję, mimo wielu problemów.
p. A. Myszkowski – proponuję, żeby informacja o działalności ośrodka trafiła do ośrodków zdrowia i była w tych miejscach dostępna. Jak wygląda takie przyjęcie do ośrodka. Skierowałem tutaj osobę i zgłosiła się tutaj, ale bardzo się zniechęcała.
p. A. Myszka –  oczywiście są procedury przyjęcia do ośrodka. Jest prowadzony wywiad. Na początku tak działaliśmy, że zapewnialiśmy pomoc psychologa, ale okazało się to nieskuteczne i dlatego teraz kierujemy do terapii te osoby, które mają motywację do współpracy. Często było tak, że po spotkaniu z psychologiem osoba ta już więcej się nie pojawiała. Dlatego przyjęliśmy taką praktykę, a także ze względu na ograniczone środki finansowe.
p. A. Myszkowski – może by wystąpić do wójtów, żeby ze środków z funduszu alkoholowego. powołać taka poradnie.
p. K. Koczwara – komisja skierowała wniosek do Zarządu w tej sprawie i otrzymała odpowiedź, że jednostkami powiatu są Poradnia Psychologiczno Pedagogiczna oraz Specjalistyczny Ośrodek Wsparcia dla Ofiar przemocy w Rodzinie. Czyli o pomoc mogą się zwróć dzieci oraz ofiary przemocy, a zwykły człowiek z problemem nie ma gdzie się zwrócić.  
p. A. Myszka – jeśli ktoś zwraca się do nas z problemem to w miarę możliwości staramy się pomóc podciągnąć to jako działania profilaktyczne.
p. D. Gromowska – mamy w gminie psychologa na 3 godz. tygodniowo. Jest to oczywiście mało, ale zgłaszają się osoby dorosłe, rodzice z dziećmi.
p. T. Zaborowski – środki na ośrodek były wystarczające w poprzednich latach. W tym roku jest mniej. Co do środków z funduszu alkoholowego to gminy dysponują tymi środkami i mogą zatrudniać psychologów, terapeutów i to robią. Jest możliwość rozmowy z psychologiem w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie. Z pomocy takiej poradni może chcieliby korzystać mieszkańcy gminy Tuchola, ale nie należy się spodziewać, że osoby z najbardziej odległych miejscowości powiatu chcieliby skorzystać z tej pomocy w Tucholi, bo może to być nawet 40 km. Te osoby skorzystałyby prędzej z pomocy w swojej gminie. Taką pomoc organizują GOPS-y i na nie spada główny ciężar pomocy społecznej. Powiat ma tylko wycinek tej działalności i przede wszystkim to musi realizować.
p. A. Myszkowski – chodzi tu o pewna kompleksowość pomocy, że w jednym miejscu udzielana jest pomoc takiej osobie pod wieloma względami: psychologiczna, terapeutyczna, prawna. Taka pomoc daje szansę radykalnej zmiany. Może by podjąć rozmowę z gminami lub szukać innej drogi.
 
W związku z tym, że nie było więcej pytań Przewodniczący Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia zamknął ten punkt porządku obrad.
 
Ad. 2
Materiały sesyjne:
W sprawie projektu uchwały w sprawie ustalenia trybu udzielania i rozliczania dotacji dla określonych szkół i placówek niepublicznych oraz trybu i zakresu kontroli  prawidłowości ich wykorzystania głos zabrali:
p. K. Siniło – konieczność podjęcia tej uchwały wynika z konieczności dostosowania zasad do obowiązujących przepisów. Zmiana ta dotyczy możliwości kontrolowania przez jednostki samorządu terytorialnego dotowanych szkół i placówek oświatowych. Rada uchwala zasady udzielenia i kontrolowania udzielanych dotacji.
 
Komisja Finansów i Gospodarki jednogłośnie pozytywnie zaopiniowała projekt uchwały w sprawie ustalenia trybu udzielania i rozliczania dotacji dla określonych szkół i placówek niepublicznych oraz trybu i zakresu kontroli  prawidłowości ich wykorzystania (6-0-0).
 
Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia jednogłośnie pozytywnie zaopiniowała projekt uchwały w sprawie ustalenia trybu udzielania i rozliczania dotacji dla określonych szkół i placówek niepublicznych oraz trybu i zakresu kontroli  prawidłowości ich wykorzystania (4-0-0).
 
W sprawie projektu uchwały w sprawie określenia zakresu i formy informacji o przebiegu wykonania budżetu Powiatu Tucholskiego za pierwsze półrocze wraz z informacją o kształtowaniu się wieloletniej prognozy finansowej głos zabrali:
p. K. Siniło – zgodnie ze zmianą przepisów musi zostać to określone przez Radę. W 2010 roku informacja ta nie będzie zawierała wieloletniej prognozy finansowej, gdyż na ten rok nie była ona uchwalana.
 
Komisja Finansów i Gospodarki pozytywnie zaopiniowała projekt uchwały w sprawie określenia zakresu i formy informacji o przebiegu wykonania budżetu Powiatu Tucholskiego za pierwsze półrocze wraz z informacją o kształtowaniu się wieloletniej prognozy finansowej (6-0-0).
 
Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia pozytywnie zaopiniowała projekt uchwały w sprawie określenia zakresu i formy informacji o przebiegu wykonania budżetu Powiatu Tucholskiego za pierwsze półrocze wraz z informacją o kształtowaniu się wieloletniej prognozy finansowej (4-0-0).
 
W sprawie projektu uchwały dotyczącego zmian budżetu Powiatu Tucholskiego na 2010 r. głos zabrali:
p. K.Siniło – do dochodów zostaje przyjęta dotacja na modernizację Szpitala Tucholskiego od Marszałka oraz zwrot podatku VAT z urzędu skarbowego dotyczącego tej inwestycji. Jednocześnie zostają zmniejszone dochody z tytułu sprzedaży budynku w Kamienicy. Jest dużo zmian związanych z wejściem w życie rozporządzenia w sprawie klasyfikacji budżetowej. Zmianie ulegają końcówki paragrafów dotyczące środków unijnych. Otrzymują one końcówkę 7, oprócz środków gdzie następuje refundacja, te otrzymują końcówkę 8.
p. M. Mróz – jakie dochody były przewidziane ze sprzedaży budynku w Kamienicy?
p. K. Siniło – ok. 2 mln, a po zmianie 1.639.000 zł.
p. M. Mróz – czyli zostało to przeszacowane?
p. K. Siniło – można tak powiedzieć. Jeżeli chodzi o wydatki na szpital to wydajemy 10.5 mln oraz środki, które otrzymamy od Marszałka.
 
Komisja Finansów i Gospodarki pozytywnie zaopiniowała projekt uchwały w sprawie zmiany budżetu Powiatu Tucholskiego na 2010 rok (6-0-0).
 
Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia pozytywnie zaopiniowała projekt uchwały w sprawie zmiany budżetu Powiatu Tucholskiego na 2010 rok (4-0-0).
 
W związku z wyczerpaniem porządku obrad przez Komisję Finansów i Gospodarki Przewodniczący podziękował za udzielenie informacji na temat funkcjonowania Specjalistycznego Ośrodka Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie w Tucholi i podziękował Komisji Finansów i Gospodarki za udział w posiedzeniu.
 
 
Od tej w posiedzeniu uczestniczy Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia.
Na posiedzenie przybyła p. Joanna Hanczewska – Kierownik Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie.
Ad. 3 i 4
Przewodniczący Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia powitał Panią Kierownik i poprosił o przedstawienie aktualnych problemów w działalności PCPR.
 
p. J. Hanczewska – głównym problemem związanym z funkcjonowaniem Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie jest brak środków finansowych z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Rośnie świadomość osób niepełnosprawnych odnośnie przysługujących im świadczeń, a co za tym idzie, jest coraz więcej wniosków.
p. K. Koczwara – jak wygląda sprawa dofinansowania zakupu aparatów słuchowych? Jest to znaczna trudność w funkcjonowaniu i w roku poprzednim pozostały środki z Powiatowego Urzędu Pracy i zostały one na te cele skierowane.
p. J. Hanczewska – z uwagi na brak środków wstrzymaliśmy dofinansowanie aparatów słuchowych i osoby te otrzymały informację, że wnioski będą zrealizowane,  jeżeli zostaną przekazane dodatkowe środki na ten cel. Za priorytet uznaliśmy zakup pieluchomajtek i aparatów do bezdechu. Ten rok wygląda bardzo źle. Środków jest coraz mniej.
p. K. Koczwara – jak wygląda sytuacja z dostosowaniem łazienek?
p. J. Hanczewska – na dziś mamy 5 wniosków rozstrzygniętych pozytywnie. Są to najbardziej drastyczne przypadki, gdzie potrzeby są największe.
p. A. Myszkowski – komisja wnioskowała, żeby sprawami dofinansowania likwidacji barier zajmowała się komisja. W mojej ocenie praca Komisji przebiega prawidłowo.
p. J. Hanczewska  - przyznawaniem dofinansowania zajmuje się komisja i na oględziny do miejsca zamieszkania osoby niepełnosprawnej również udajemy się komisyjnie.
p. D. Tyda – zgłaszaliśmy sprawę mieszkańca Wieszczyc, gdzie zostało wykonane nieprawidłowo dostosowanie łazienki oraz składał wniosek na wykonanie podjazdu.
Wicestarosta – za realizację odpowiada osoba otrzymująca środki. W przypadku tej osoby muszą zostać uregulowane sprawy własnościowe. Nawet gdyby starostwo wyraziło zgodę na realizację podjazdu, to sąsiedzi mogą się odwołać. Osobiście zająłem się tą sprawą, ale kwestie własnościowe skutecznie zablokowały dalsze czynności.
p. D. Tyda – w najbliższym czasie sprawa trafi do sądu i to powinno rozwiązać kwestie własnościowe.
Wicestarosta – po załatwieniu spraw własnościowych, jeżeli będą środki zostanie to pozytywnie rozpatrzone.
p. J. Hanczewska – chciałabym również poinformować, że mamy 6 kandydatów na rodziny zastępcze. Jedna z tych rodzin właśnie przyjęła dziecko. Mamy orzeczenie sądu w tej sprawie. Otrzymaliśmy środki na szkolenie i ogłosimy nabór na szkolenie.
p. A. Myszkowski – jak układa się współpraca z Prezesem Stowarzyszenia Rodzin Zastępczych Dziecko w Rodzinie?
p. T. Zaborowski – nastąpiła zmiana przewodniczącego  stowarzyszenia, ale dotychczasowy przewodniczący nadal aktywnie działa w stowarzyszeniu. Wspomagamy działalność stowarzyszenie drobnymi działaniami.
p. W. Kroplewski – ile jest osób niepełnosprawnych w powiecie?
p. J. Hanczewska – nie mam danych z 2009 roku.
p. A. Myszkowski – tych orzeczeń jest coraz mniej. Nie ma już takich okoliczności, że jest to potrzebne osobom do pracy. To się zmienia.
p. D. Tyda – czy jest możliwość by Dom Pomocy Społecznej w Wysokiej miał u siebie osobę ponad stan
p. J. Hanczewska – nie ma takiej możliwości. Dom spełnia standardy na 46 osób i nie może przyjąć więcej.
p. D. Tyda – czy takiego zapasowego miejsca nie powinno być?
p. T. Zaborowski – muszą być zachowane standardy i przyjmowanie osób jest określone przepisami prawa.
p. J. Hanczewska – jest możliwe przyjęcie w krytycznej sytuacji, ale musi być spełniona przesłanka, że jest to sytuacja czasowa, czyli musi być zapewnione, że osoba ta będzie miała dokąd wrócić.
p. K. Koczwara – była propozycja, żeby zorganizować konferencję dla niepełnosprawnych.
p. J. Hanczewska – organizowaliśmy, ale zainteresowanie nie było duże.
p. K. Koczwara – proponuję zorganizować konferencję dla osób, które opiekują się niepełnosprawnymi i chorymi przewlekle ludźmi. Proponuję, żeby to się mogło odbyć we wrześniu.
p. A. Myszkowski – w kwestii tej poradni rodzinnej, o której utworzenie wnioskowała Komisja, uważam, że jest taka potrzeba, żeby osoba mogła uzyskać bezpośrednio pomoc kompleksową, żeby to odniosło pożądany skutek. Odnośnie konferencji to powinniśmy ustalić w najbliższym czasie termin i konkrety, jeszcze przez sezonem urlopowym.
 
W związku z wyczerpaniem porządku obrad Przewodniczący zamknął posiedzenie.
 
Na tym zakończono protokół.
 
Protokołowała:                                   Przewodniczący Komisji               Przewodniczący Komisji
                                                        Finansów i Gospodarki             Polityki Społecznej i Zdrowia
Katarzyna Puczyńska
                                                             Zbigniew Grugel                       Andrzej Myszkowski